บทที่ 15 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 95 / 117

สิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยที่ช่วยให้ผู้ฟังเกิดความศรัทธาเลื่อมใส ตั้งใจฟังธรรมโดยเคารพ และที่ สำคัญการแสดงธรรมของพระองค์ ทรงแสดงธรรม และกลั่นกรองถ้อยคำออกมาจากแหล่งความรู้ อันบริสุทธิ์ ทำให้ผู้ฟังเมื่อน้อ

การฟังธรรมเพื่อให้บรรลุธรรมมีปัจจัยหลายอย่าง เช่น ความศรัทธาและความพร้อมของผู้ฟัง พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมตามจริตอัธยาศัยของผู้ฟัง รวมถึงการเปลี่ยนแปลงความคิดเพื่อให้เกิดการบรรลุธรรมจริงๆ ตัวอย่างเช่น ช

4.2.4 การสั่งสมนิสัยในปัจจุบัน การสั่งสมนิสัยในปัจจุบันนั้นก็เป็นอีกประการหนึ่งที่จะทำให้ผู้ฟังนั้นบรรลุธรรมหรือไม่ พระพุทธเจ้า ได้ตรัสถึงบุคคลเมื่อฟังธรรมแล้ว ควรที่จะเข้าถึงธรรม” ไว้ดังนี้ คือ 1. บุ

การสั่งสมนิสัยในการฟังธรรมมีความสำคัญในการเข้าถึงธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ผู้ฟังควรมีลักษณะไม่ลบหลู่และมีความยินดีในการฟัง รวมถึงมีศรัทธาและปัญญาเพื่อเข้าใจธรรมอย่างแท้จริง โดยแบ่งออกเป็นระดับการรับ

เป็นเหตุให้บางคนแม้นั่งสมาธิเป็นเวลานานแต่ใจกลับสับสนอลหม่านกับเรื่องร้อยแปดใจไม่สงบไม่เป็นสมาธิ เลย หรือไม่ก็เป็นบ้าง คือ สามารถนำใจไปวางที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดได้บ้างเป็นครั้งคราว ครั้งละนิดๆ หน่อ

บทความนี้กล่าวถึงความท้าทายที่ผู้ฝึกสมาธิใหม่เผชิญในขณะที่พยายามทำสมาธิ อธิบายว่าทำไมเสียงของผู้นำสมาธิจึงมีความสำคัญ โดยเสียงนั้นทำหน้าที่เป็นตัวช่วยที่ชี้นำและเป็นรั้วให้เก็บใจอยู่กับศูนย์กลางกาย ข้

ประโยค - คำผู้พระบัญญัติ ยกคาพแปล ภาค 3 - หน้าที่ 71 เรื่องเดี๋ยวนี้ ๑๕. ๑๕/๑๖ ตั้งแต่ สฤดา ตมดุจ สฤดา นาห เป็นต้นไป. สฤดา อ.พระศาสดา สฤดา ทรงดับแล้ว คัดติ ยิ่ง เนื้อความมัน ดาวา ตรัสแล้วว่า ภูกุล ดู

บทที่ 71 นี้เน้นถึงข้อความสำคัญเกี่ยวกับคุณสมบัติของมุนีหรือผู้มีวิญญาณที่สงบ ซึ่งจะช่วยให้ผู้ปฏิบัติได้รับความรู้และเข้าใจในหลักธรรม โดยมีการเปรียบเทียบกับบุคคลทั่วไปที่ขาดความเข้าใจในศีลธรรม พระศาสด

บทที่ 7 ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม บางคนอาจคิดว่า การเข้าถึงธรรมเป็นเรื่องยาก แม้กระนั้นก็ตาม การปฏิบัติสมาธิตามวิธีการที่ พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้แนะนำไว้ ก็ได้ทำให้ได้มีผู้รู้เห็นในธรรมะ ได้เข้าถ

บทเรียนนี้นำเสนอประสบการณ์การเข้าถึงธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยยกเล่าประวัติบุคคลที่ผ่านการฝึกสมาธิ อุบาสิกาทองสุก แม่ค้าที่พบความยากลำบากในการปฏิบัติธรรม แต่ได้ใช้ความเพียรและวิธีคิดสร้างแรงบ

เนื้อหาบทที่ 5 การเห็นกับความใจเย็น 5.1. การเห็นภาพภายใน 5.1.1 การเห็นด้วยตากับการเห็นด้วยใจ 5.1.2 ระดับของการเห็นด้วยใจ 5.1.3 ตัวอย่างการเห็นภาพองค์พระภายใน 5.1.4 ความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนของการเห็น 5

บทที่ 5 สำรวจการเห็นด้วยตาและใจ รวมถึงระดับการเห็นด้วยใจ เทคนิคการสร้างความใจเย็น และผลของการดูที่ถูกวิธี เพื่อช่วยให้การเห็นภาพภายในดีขึ้น และเป็นแนวทางสำหรับการทำสมาธิเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย. อ่านเพิ

แนวคิด 1. การเห็นภาพภายนอกเป็นการเห็นด้วยตา เป็นการเห็นที่สามารถเห็นได้ชัดเจน 100 % แต่การเห็น ด้วยใจเป็นการเห็นภาพภายใน การเห็นจะค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป ค่อยๆ ชัด จนกระทั่งชัดได้ มากกว่าลืมตาเห็น ทั้งนี้

บทนี้เน้นการเปรียบเทียบระหว่างการเห็นภาพภายนอกและการเห็นภาพภายใน โดยการเห็นภาพภายนอกนั้นชัดเจน 100% แต่การเห็นภาพภายในนั้นค่อยๆ ชัดเจนขึ้นตามความละเอียดของจิตใจแต่ละคน นอกจากนี้ยังพูดถึงความสำคัญของคว

บทที่ 5 การเห็นกับความใจเย็น การเห็นและความใจเย็นนี้ถือเป็นเรื่องสำคัญอีกประการหนึ่ง เพราะหลายๆ ท่านไม่ยอมพยายาม ทำให้ความเข้าใจในเรื่องของการเห็น หรือมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องการเห็น โดยเฉพาะในก

บทนี้สำรวจการเห็นและความใจเย็นโดยเน้นว่าการเห็นภาพภายในมีความสำคัญสำหรับนักปฏิบัติธรรม ผู้ปฏิบัติมักประสบปัญหาในเรื่องการเห็นภาพนิมิตซึ่งอาจทำให้เกิดความตึงเครียดหากไม่มีความเข้าใจที่ถูกต้อง แยกแยะระห

เราจะเห็นไม่ค่อยชัดเหมือนคนสายตาสั้นถอดแว่นแล้วก็ดูวัตถุ จะมองเห็นไม่ค่อยชัด หรือเหมือนการนึก ดอกบัว บางคนนึกได้ 5% 10% 50% นานๆ ในร้อยในพันคน จะมีสักคนหนึ่งเห็นได้ 100% สรุปก็คือ การเห็นวัตถุภายนอกเร

การเห็นภายนอกเป็นการมองเห็นทันทีที่เราลืมตา ขณะที่การเห็นภายในนั้นเริ่มจากความรู้สึกเลือนลางจนกระทั่งชัดเจนขึ้น หากต้องการให้เห็นภาพภายในชัด เราจำเป็นต้องหยุดคิดและนิ่ง การเห็นด้วยใจมีสามระดับ ตั้งแต่

อยู่อย่างสนิทอยู่กับที่ เรียกว่า หยุด ภาพที่เราสร้างมโนภาพในตอนแรกจะเปลี่ยนจากการนึกมาเป็นการเห็น อย่างแท้จริง ซึ่งเรายอมรับว่า เราเห็นจริงๆ 5.1.6 การดู กับการเห็นภาพภายใน เมื่อเรารู้จักวิธีการเห็นภาพ

บทนี้เจาะจงเกี่ยวกับการดูและการเห็นภาพภายในซึ่งเป็นเทคนิคสำคัญในการทำสมาธิ โดยแนะนำให้ผู้ปฏิบัติรับรู้และดูอย่างสงบ โดยไม่ต้องมุ่งหวังให้ชัด เพื่อประสบกับความสงบที่แท้จริง การเป็นผู้ดูเป็นหลักสำคัญ เม

เพราะบวชคราวนี้เป็นไปเพื่อบรรลุมรรคผลนิพพานต่อจากนี้ไป เธอเอาผ้ากาสาวพัสตร์ไปครองได้” นี่ก็เป็นตัวอย่างของการดูที่ถูกวิธี ไม่ว่าจะเริ่มต้นด้วยภาพนิมิตของสิ่งใด แต่สุดท้ายด้วยการดูอย่าง ถูกวิธีและเข้าใ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของความใจเย็นในการปฏิบัติธรรม โดยเน้นการไม่กังวลและลดความเครียดขณะนั่งสมาธิ เพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในการเข้าถึงดวงธรรมและนิพพาน ความใจเย็นคือการมีจิตที่สงบ และไม่เร่งร้อนเมื่

นี่คือข้อความที่อ่านได้จากภาพ: "รู้ซี้อย่าวู่วาม เร่งใจ กลุ้มเกิดอยู่ใน สะร่อง ไปเห็นทะเลไกล กลางสมุทร ว่าม่าน้อย มากลำลูกเหลือ (โลกธิปกรณ์ บทที่ ๑๔) ภูษาครั้งแต่งอัน

บทกวีนี้สะท้อนถึงความปรารถนาของมนุษย์ในการเดินทางและค้นหาความหมายของชีวิตโดยการเชื่อมโยงกับธรรมชาติและสภาพแวดล้อม. มีการกล่าวถึงการไม่เร่งรีบ และความคิดลึกซึ้งเกี่ยวกับการใช้ชีวิตอย่างมีสติและมุ่งมั่น

เนื้อหาบทที่ 7 ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม 7.1 มีกระโถนเป็นนิมิต 7.2 แบ่งเวลาปฏิบัติ ขึ้นชื่อว่าไม่มีเวลาไม่มีในโลก 7.3 มีไก่เป็นครู 7.4 เด็กน้อยนั่งทน 7.5 ไม่จำกัดด้วยเวลา และสถานที่ 7.6 หนูน้อยวัย 4 ขว

บทที่ 7 นำเสนอประสบการณ์การเข้าถึงธรรมในหลากหลายมิติ เช่น การใช้กระโถนเป็นนิมิต การแบ่งเวลาปฏิบัติ การเรียนรู้จากเด็กและการสอนทำสมาธิ รวมถึงเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับศาสนาอื่น ๆ เนื้อหาส่งเสริมการทำสมา

แนวคิด 1. ประสบการณ์ภายในเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติสมาธิ มีหลายระดับ โดยระดับที่ศึกษา คือ ประสบการณ์ภายในก่อนเข้าถึงดวงปฐมมรรค เป็นระดับที่มีการเปลี่ยนแปลงสภาวะใจจากค่อยๆ สบาย ไปสู่ภาวะหยุดนิ่ง

บทนี้อธิบายถึงประสบการณ์ภายในที่เกิดจากการปฏิบัติสมาธิ ซึ่งมีหลายระดับ ตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงสภาวะจิตใจเป็นความสว่างภายใน และคุณค่าของประสบการณ์แต่ละครั้งที่เป็นเครื่องบ่งบอกสภาพใจ โดยผู้ฝึกสามารถแบ่งป

6.1.2 ลักษณะของประสบการณ์ภายใน ในการนั่งสมาธิ เมื่อเราได้พยายามฝึกใจ จนกระทั่งใจเริ่มนิ่งหยุด ประสบการณ์ของการฝึกใจจะค่อยๆ ปรากฏเกิดขึ้นดังต่อไปนี้ เมื่อทำใจสบายได้อย่างต่อเนื่องคือ หยุด นิ่ง ไปเรื่อย

การนั่งสมาธิช่วยให้ใจนิ่งและสบาย เมื่อสามารถบรรลุถึงสภาวะนี้ ร่างกายและใจจะรู้สึกละเอียดอ่อน โปร่งเบา และมีความสุขที่ไม่เคยมีมาก่อน โดยการหยุดนิ่งแนบแน่น โดยไม่ต้องบังคับใจจะสบายและขยายใหญ่ขึ้น ทำให้ป

ธรรมะด้วยตัวเอง และมีความรักในธรรมะอย่างซาบซึ้ง ซึ่งจะยิ่งเป็นการส่งเสริมให้ใจหยุดเข้าสู่ภายใน เข้าถึงประสบการณ์ภายในศูนย์กลางกายได้ชัดเจนมากขึ้น สมบูรณ์ขึ้น เป็นการเพิ่มคุณภาพให้ชีวิต เพิ่มคุณค่า ให้

การมีความรักในธรรมะและการปฏิบัติธรรมอย่างจริงจังสามารถนำเราเข้าถึงประสบการณ์ภายในที่ชัดเจนและมีคุณค่าต่อชีวิต ไม่ว่าเราจะประสบพบเจอกับอารมณ์หรือความรู้สึกใดๆ ในระหว่างการนั่งสมาธิ ทุกประสบการณ์ล้วนมีค

6.3 ประเภทของประสบการณ์ภายใน ในการนั่งสมาธิผู้นั่งอาจจะมีประสบการณ์หลากหลายรูปแบบที่เกิดขึ้นกับสภาวะจิตที่ค่อยเป็นค่อยไป เปลี่ยนแปลงไปสู่ความหยุดนิ่ง เป็นภาวะที่ เห็น จำ คิด รู้ ของใจรวมนิ่งสนิทเป็นหน

เมื่อเริ่มการนั่งสมาธิ ผู้ปฏิบัติอาจมีประสบการณ์หลากหลาย เช่น ความเบิกบานจากการขยายของจิต การรู้สึกตัวชาๆ หรืออาการโยกรู้สึกตัว หรือตัวยึดที่เกิดจากความบริสุทธิ์ของใจ การปรับการหายใจไปสู่ความละเอียด ร

6.3.4 ประสบการณ์ภายในพิสดาร ในการนั่งสมาธิ บางครั้งประสบการณ์ที่เกิดขึ้นอาจจะมีลักษณะที่แปลก และพิสดารไปจากที่ กล่าวข้างต้น ซึ่งประสบการณ์เหล่านี้บางอย่างก็เป็นประสบการณ์ที่ถูกต้อง แต่บางครั้งก็เป็นปร

ในการนั่งสมาธิบางครั้งอาจประสบประสบการณ์ที่ไม่ปกติ เช่น การเห็นภาพผีหรือเทพบุตร เรื่องนี้ยืนยันโดยพระราชภาวนาวิสุทธิ์ว่าเป็นการทดสอบจิตใจ และไม่ควรยึดติดกับประสบการณ์เหล่านั้น เนื่องจากสิ่งที่เห็นอาจไ

5. เมื่อขยับเปลี่ยนอิริยาบถ กลับมาแม้จิตหยาบกว่าเดิม ก็อย่าไปกังวลกับมัน ก็ช่างมัน ให้เริ่มต้น ใหม่อย่างง่ายๆ และอย่าไปเสียดายประสบการณ์ที่ดีกว่า เปลี่ยนอิริยาบถไม่ต้องเสียดายมัน เดี๋ยวพอเรา ทำถูกวิธี

การพัฒนาประสบการณ์ภายใน เป็นกระบวนการที่ไม่เพียงแต่ต้องเริ่มต้นใหม่เมื่อประสบกับความรู้สึกที่ไม่ดี แต่ยังต้องเรียนรู้จากประสบการณ์ในอดีตเพื่อไปข้างหน้าอย่างมีเป้าหมาย เมื่อรักษาอารมณ์ให้สงบอย่างต่อเนื

บทที่ ๑ กิตติ